Rysowanie na dużych formatach męczy.
Uwaga, uwaga! Udało mi się zamknąć sprawę teczki z trzeciego roku liceum. To ostatnia wpis na ten temat, jak ja się cieszę. Tytuł jest bardzo znaczący, bo o ile malować na dużych formatach uwielbiam, potrzebuję pomachać pędzlem w lewo, prawo, górę, dół, po diagonalach, to jak stoję przed takim formatem z ołówkiem w ręku... robi mi się przykro. Po wykonaniu szkicu tracę wiarę, haha. Dlatego też poniższe rysunki w tej technice są nieukończone. Raz nie zdążyłam, raz nie bardzo mi się już chciało, raz modelka uciekła nam ze szkoły. Różnie bywa, wiecie jak jest. Tyle ode mnie, zapraszam poniżej ołówek i węgiel.
 |
| 100x70 cm ołówek |
Na Facebooku pojawiły się już pierwsze Dni z artystą, w tym tygodniu podziwiamy twórczość Jana Vermeera van Delft, zachęcam do zostawienia kciuka w górę i obcowania ze sztuką codziennie ;)
 |
| 35x50 cm ołówek |
 |
| detal 100x70 ołówek |
 |
| 100x70 cm ołówek |
 |
| 50x70 cm węgiel |
 |
50x70 cm
węgiel
|
 |
| 100x70 cm węgiel |
Masz wielki talent, lubię Twoją kreskę - jeżeli wiesz o co mi chodzi :) Piękne są pierwsze rysunki ołówkiem i ostatni obraz rysowany węglem. I zgadzam się, że duże formaty męczą. Są bardzo pracochłonne i kiedy wydaje nam się, że napracowaliśmy się przy nich co nie miara, zdajemy sobie sprawę, że jesteśmy jeszcze z postępem daleko w polu... Ale efekt jest przepiękny.
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję! Tak, wiem o co chodzi, cały czas nad nią pracuję. Trudno się na nich pracuje i je fotografuje, ale tak, warto.
OdpowiedzUsuń