Protorenesans

PONIŻSZA TREŚĆ POCHODZI Z MOICH PRYWATNYCH MATERIAŁÓW, JEST ZGODNA Z PROGRAMEM NAUCZANIA, NIE STANOWI NAUKOWEGO OPRACOWANIA WYBRANEGO TEMATU, A SYNTETYCZNĄ NOTATKĘ.

Tendencja w sztuce włoskiej z połowy XIII i XIV wieku. Rozróżniamy dwie szkoły: sieneńską i florencką


Florencja
  • racjonalizm 
  • naukowość, intelektualizm 
  • rysunek 
  • bryłowatość 
  • zainteresowanie perspektywą 
  • wartość masy i przestrzeni 
  • realizm 
  • emocjonalność 
  • mecenat miasta
Giotto di Bondone
uczeń Cimabue, naczelny malarz Florencji po jego śmierci 
  • naturalne tło - błękit 
  • ograniczona intensywność kolorów 
  • prostota, surowość 
  • monumentalizm 
  • spójność kompozycji 
  • realizm
  • gesty i mimika - emocjonalność 
  • złudzenie przestrzeni - bryły 
  • perspektywa intuicyjna 
  • postaci jak pełno plastyczne rzeźby, trójwymiarowe, tworzą przestrzeń obrazu, nie architektura
  • punkt widzenia na poziomie rozgrywającej się sceny
  • postaci Giotta są duże, mają charakterystyczne rysy

Siena
  • sensualizm 
  • działanie kolorem na zmysły 
  • linearyzm 
  • dekoracyjność 
  • efekty poetyckie 
  • wyrafinowane, lekkie sylwetki 
  • wyszukane efekty kolorystyczne 
  • wpływ gotyku międzynarodowego i Bizancjum 
  • liryzm, poetyckość, duchowość, wdzięk
  • mecenat arystokracji

MAESTA 
Madonna z aniołami 

SZRAFOWANIE
kładzenie cienkich, najczęściej złotych, linii mających pokazać światłocień


Duccio
  • innowator 
  • łączy tradycję Bizancjum z gotykiem 
  • elementy liryczno-uczuciowe 
  • blisko związane postaci i krajobraz 
  • sylwetki miękkie, lekkie, wyrafinowane 
  • złożone struktury postaci 
  • subtelne barwy 
  • wyważona kompozycja 
  • cyzelowana kaligrafia linii 
  • typowo średniowieczne szrafowaie
  • malowanie laserunkowe

Komentarze