Surrealizm

PONIŻSZA TREŚĆ POCHODZI Z MOICH PRYWATNYCH MATERIAŁÓW, JEST ZGODNA Z PROGRAMEM NAUCZANIA, NIE STANOWI NAUKOWEGO OPRACOWANIA WYBRANEGO TEMATU, A SYNTETYCZNĄ NOTATKĘ.

Od 1924 roku do lat 70. XX wieku

Wywodzi się z dadaizmu, rozpoczyna się we Francji. To nie tylko kierunek, to źródło zainteresowań, to światopogląd, sposób życia, zastanawiano się co zmienić w stosunku do rzeczywistości, zaczęto szukać inspiracji w człowieku, w jego podświadomości - jest to nowa jakość. "Wstęp do psychoanalizy" Freuda, wszystko co robimy świadomie podszyte jest podświadomością, ma wpływ na działanie.


Prekursorami surrealizmu byli:

  • Hieronymus Bosch (jego śmierć kliniczna, motyw kuszenia św. Antoniego)
  • Peter Bruegel Starszy (zachowania ludzkie)
  • Giorgio de Chirico (malarstwo metafizyczne, nierealistyczne zestawienia kompozycyjne, celowy niekonsekwentny światłocień)
Właściwy ruch Surrealizmu to rok 1924 w Paryżu wraz z opublikowaniem manifestu i powstaniem Biura Badań Surrealistycznych. Nazwa pojawiła się już w 1917 roku przy twórczości de Chirico, oznacza nadrzeczywistość. W surrealizmie nie tłumaczy się obrazu, nie ma tu symboli, to niewytłumaczalna wizja podświadomości. Autorem doktryny i manifestu jest Andre Breton: Surrealizm to czysty, psychiczny automatyzm, za pomocą którego pragnie się wyrazić rzeczywiste funkcjonowanie myśli.



Środki uzyskania wizji plastycznej:
  • pismo automatyczne - wszystko co powstaje podświadomie, świadomość jest zajęta;
  • odwzorowanie stanów halucynogennych i urojeń - by być bliżej szaleńców; 
  • sny i widziadła; 
  • czynności absurdalne
Techniki (większość wymyślił Max Ernst, wybór techniki był podświadomy):
  • frotaż
  • fimaż - okapcanie świecą
  • grataż - wydrapywanie narzędziem z miękkiej materii
  • fotomontaż
  • kulaż - rzadka farba/tusz tworzące zacieki przy obracaniu/dmuchaniu
  • kolaż
  • asamblanż - części tworzące kompozycję
  • dekalkomania - odbicie uzyskane poprzez przyłożenie kartki do powierzchni pokrytej gęstą farbą


Pierwsza wystawa surrealistyczna odbyła się rok po manifeście, a w 1938 roku miała miejsce wystawa 70 artystów z całego świata, uważających się za surrealistów. 

Ze względu na posługiwanie się metaforą, malarstwo surrealistyczne dzielimy na:
  • łączenie przedmiotów realistycznych w sposób niezwykły (Salvador Dali)
  • tworzenie z elementów rzeczywistych nowych, udziwnionych przedmiotów (Max Ernst)
  • kształtowanie form całkowicie wysnutych z fantazji - abstrakcjonizm aluzyjny (Yves Tanguy)


Komentarze

Prześlij komentarz